نویسنده‌ها می نویسند. اگر می خواهید کتاب یا داستان بنویسید، اما فقط یک بار در هفته یا یک جمعه درمیان که دمای هوا بین 18 تا 25 درجه است، بنویسید، هرگز کتاب یا داستان خود را تمام نخواهید کرد.
اگر می‌خواهید کتاب یا داستانی را که مدام در مورد آن فکر می کنید و صحبت می کنید را به پایان برسانید، باید عادت روزانه نوشتن داشته باشید.
احتمالاً عادت به مسواک زدن، ورزش کردن، و بستن درب ورودی هنگام ورود به خانه را در خود ایجاد کرده‌اید. پس با مفهوم عادت سازی آشنا هستید.
در این مقاله نکاتی ارائه می‌دهیم که بتوانید روزانه نویسی را تبدیل به یک عادت کنید. عادتی که دیگر لازم نیست به آن فکر کنید: فقط آن را انجام می‌دهید. هر روز.
1. یک هدف کوچک روزانه تعیین کن
حداقل 10 دقیقه (یا 5 خط) برای افرادی که خیلی سرشان شلوغ است، مثل مادران، افراد شاغل و دانشجو. اگر دنبال حداکثر هستید باید بگویم حداکثر ندارد 😀
اگر واقعا نمی‌رسید 5 خط بنویسید یا منتقدِ شورشیِ درون‌تان اجازه نمی‌دهد چنین زمانی برای نوشتن بگذارید، یک خط که می‌توانید بنوسید؟ بله، روزی یک خط هم بنویسید هدف نویسندگی آن روزتان تیک خورده.
2. موانع نوشتن را تا حد ممکن حذف کن
لئو بابوتا، بنیانگذار عادات ذن و سخنران کنفرانس قبیله، درباره ایجاد عادت دویدن گفت: «موانع ذهنی را حذف کنید – برای دویدن فقط کافی ست کفش‌هایتان را ببندید و از در خارج شوید.»
وقتی از در بیرون می رویم، مجبور نیستیم پنج کیلومتر بدویم. شاید فقط حوصله کنیم در اطراف بلوک کمی قدم بزنیم.
این تکنیک را می‌توانیم در نوشتن نیز اعمال کنیم. یعنی فقط باید بنشینیم و بنویسیم. مجبور نیستیم متن بی‌نقصی بنویسیم. مجبور نیستیم یک رمان دویست صفحه‌ای را یکجا بنویسیم. قدم به قدم…کلمه به کلمه… و جمله به جمله پیش میرویم.
اگر صبح که از خواب بیدار می شویم مداد و کاغذ از قبل روی میز باشد، نشستن و نوشتن چند جمله ناقص کار دشواری نخواهد بود. پس حتما لوازم نوشتن‌تان را هر چه که هست، جلوی دید بگذارید تا تنبلی برای آوردن خودکار و دفتر شما را از نوشتن منع نکند.
3. رشته را پاره نکن
برای هر روزی که می نویسید در تقویم خود یک ضربدر بگذارید. تقویم را در جایی نگه دارید که بتوانید آن را ببینید آن وقت دلتان نمی‌آید زنجیره‌ی زیبای ضربدرها را بشکنید و یک روز ننویسید.
به جای نوشتن ضربدر می‌توانید از برچسب هم استفاده کنید. البته به شرط اینکه خرید برچسب را بهانه‌ای برای به تعویق انداختن نوشتن نکنید.
فقط پشتِ میزِ آشپزخانه ننویس
عده‌ای توصیه کرده‌اند که هر روز در ساعت معین و در یک مکان مشخص بنویسم. من امتحان کردم، اما وقتی یک روز نتوانستم در زمانِ معین شده یا در همان مکانِ همیشگی بنویسم، کلا چیزی ننوشتم.
مغزم که من آن را منتقدِ شورشی درونی نامیده‌ام شروع کرد به اظهار فضل: «تو فقط میتونی در یک ساعتِ مشخص (مثلا 6 صبح) و فقط در یک مکانِ خاص (پشت میز آشپزخانه) بنویسی، اگر این شرایط محیا نبود، اصلا ننویس!)
همیشه یک دفترچه یادداشت و یک مداد همراه خود داشته باشید و افکارو وقایع روزانه‌ی اطرافتان را بنویسید. برای نوشتن لازم نیست کامپیوتر داشته باشید.
زمانی که در مطب دکتر منتظر هستید، بجای نگاه کردن به نوشته‌های روی دیوار، بنویسید.
زمان تعویض روغن خودرو، دفترچه را درآورده و بنویسید.
دست از چرخیدن در فضای مجازی بردارید و بنویسید، حتی برای ده دقیقه.
5. دزد زمانت را بشناس…
چی؟ نمی خواهید گشتن در فضای مجازی را ترک کنید؟ بفرمایید دزد زمان‌تان پیدا شد!
می دانید روزی چند بار تلگرامِتان را چک می کنید یا در توییتر و اینستاگرام چرخ می‌زنید؟ این هفته چند قسمت از برنامه تلویزیونی پس از باران را تماشا کردید؟
اول دزدِ زمان‌تان را بشناسید، بعد آن را قلع و قمع کنید. مطمئن باشید با این کار وقتِ آزادِ خوبی برای نوشتن پیدا می‌کنید.
6. فقط حفاری کن!
قبول دارم که نوشتن می تواند سخت باشد. بعضی روزها فقط ترجیح می‌دهم در مورد نوشتن صحبت کنم یا کتاب دیگری درباره نوشتن بخرم، اما بعد این نقل قول شریل استرید را در مورد معدنچیان زغال سنگ خواندم:
«نوشتن سخت است. . . . استخراج زغال سنگ سخت تر است. تصور می کنید معدنچیان تمام روز آن اطراف می ایستند و در مورد اینکه استخراج زغال سنگ چقدر سخت است صحبت می کنند؟ نه این کار را نمی‌کنند. آنها فقط حفاری می کنند.»
سخن پایانی
شانتا گرایمز می‌گوید: «اگر روزی ده دقیقه به مدت ۳۶۵ روز بنویسید، در پایان سال یک رمان خواهید داشت.»
شما چطور؟ هر روز می نویسید؟ برای ایجاد عادت نوشتن روزانه چه می کنید؟ در بخش نظرات بهمون پیام بدید.
منبع: thewritepractice با کمی تغییر
